Drveće upija gasove, prašinu, zagađujuće materije. I to sve prerađuje kroz proces fotosinteze i vraća nam kiseonik i svoje plodove.

Orezane grane gradskog zelenila, dio orezanog voća i otpalo lišće naše službe predaju lokalnim deponijama. Umjesto da komunalna preduzeća sakupljaju ovaj otpad i kompostiraju ga – oni ga pale i onda sve štetne materije koje je drveće sakupilo i preradilo bivaju razgrađene vatrom i ponovo puštene u vazduh koji udišemo.

U čudnom obrtu, ispada da nam biljke tako zagađuju vazduh.

U Crnoj Gori zbog zagađenja vazduha umire oko 1000 ljudi godišnje.

Treba nam kompostriranje otpada. Preko ubrzanog procesa truljenja zelenog otpada dobijamo humus koji obogaćuje zemljište i hrani naše voće i povrće.

To je i zakonska obaveza svakog preduzeća koje upravlja otpadom.

Tona zelenog – organskog otpada daje i do 250 kilograma humusa. Tona humusa se na tržištu kreće i preko 100 eura po toni. Crna Gora proizvede godišnje preko 90.000 tona zelenog i organskog otpada. Ukoliko bi taj otpad pretvorili u humus dobili bismo dobijati i do gotovo 23.000 tona humusa za oplemenjivanje zemljišta – odnosno mogli bismo tako prihodovati preko 2,2 miliona eura.

Usvajajmo dobre prakse, poštujmo zakon i gradimo put

Ka
Opštem
Dobru